De eerste plannen voor een circuit in Zandvoort stammen uit 1930. Het duurde tot 3 juni 1939 toen voor het eerste een autorace werd gereden op een stratencircuit van Zandvoort. Deze race ging onder meer over de Van Lennepweg, die nu nog een van de belangrijkste toevoerwegen is naar het huidige circuit. Hoewel de Tweede Wereldoorlog uitbrak bracht het grote succes van die races de Zandvoortse burgemeester er toe om plannen te ontwikkelen voor een circuit. Het verhaal gaat dat de burgemeester van Zandvoort in een poging vrijstelling voor dwangarbeid te krijgen voor de bevolking van Zandvoort een overeenkomst sloot met de Duitse bezetter. De Duitsers mochten een brede, rechte weg dwars door Zandvoort aanleggen die na de oorlog als paradeweg kon dienen. Later werd deze weg samen met enkele andere wegen door de Duitse bezetters gebruikt om de kustverdedigingswerken te bereiken. Na de oorlog werden enkele van deze wegen verbreed en samengevoegd. Met advies van Sammy Davis, winnaar van de 24 uur van Le Mans uit 1927, werd een racecircuit ontwikkeld. Op 7 augustus 1948 vond de eerste autorace, toen nog onder de naam Grand Prix van Zandvoort, plaats op het circuit van Zandvoort. De race werd gewonnen door de Thaise prins Bira in een oude Maserati. Tweede en derde werden de Britse coureurs Tony Rolt en Reg Parnell. In het volgende jaar werd de wedstrijd gereden volgens de regels van de Formule 1. Deze wedstrijd werd gewonnen door Gigi Villoresi in een Alfa Romeo. Op 28 augustus 1948 werd de eerste motorrace gehouden op het circuit. In het jaar erop won Gigi Villoresi de autorace in een Alfa Romeo. Vanaf 1950 heette de Grand Prix officieel de Grote Prijs van Nederland (Dutch Grand Prix). Maar het zou nog tot 1952 duren voordat de Grand Prix van Nederland deel zou uitmaken van het officiële Wereldkampioenschap Formule 1. Vrijwel jaarlijks tot halverwege de jaren '80 zou de Grand Prix van Nederland deel uitmaken van de Formule 1. Bron : Wikipedia)