To Indianapolis Motor Speedway χτίστηκε το 1909 και είναι φημισμένο για τα 500 μίλια της Ινδιανάπολης. Εκτός από τα χρόνια των δύο παγκοσμίων πολέμων, το μεγαλύτερο θέαμα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό γίνετε κάθε χρόνο από το 1911 σ' αυτό το Οβάλ των 2,5 μιλίων (4023 μέτρα). Τη δεκαετία του 50 ο αγώνας προσμετρούσε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αλλά λίγοι από τους συμμετέχοντες σ' αυτό έλαβαν μέρος. Ο πρώτος αγώνας εκτός από τα 500 μίλια που έγινε στην πίστα ήταν το 1994 το Brickyard 400, ένας αγώνας με αυτοκίνητα τύπου NASCAR, γεγονός που άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή της Φ1 στην πίστα το 2000. Χρησιμοποιώντας ένα νεοκατασκευασμένο κομμάτι πίστας, αυτό ήταν το πρώτο Γκραν Πρι ΗΠΑ από το 1991 στο Φοίνιξ. Πάνω απο 200.000 θεατές είδαν το γεγονός και άλλοι τόσοι το 2001 στο πρώτο μεγάλο αθλητικό γεγονός στις ΗΠΑ μετά την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου. Στη διάρκεια που το Γκραν Πρι ΗΠΑ διοργανώνονταν στην Ινδιανάπολη, έγιναν αρκετές κινήσεις που έφεραν αντιδράσεις από το κοινό, όπως η κίνηση του Μίκαελ Σουμάχερ να αφήσει τον Μπαριέλο να τον περάσει ακριβώς στη γραμμή τερματισμού. Το 2005 μια αστοχία των ελαστικών Μισλέν, οδήγησε σε εγκατάλειψη 7 από τις 10 ομάδες, αμέσως μετά το γύρο σχηματισμού. Μόνο οι 3 (έξι μονοθέσια) με ελαστικά Μπριτζστόουν έτρεξαν κανονικά, τραυματίζοντας τη φήμη του αγώνα. Ξεκινώντας από την κανονική γραμμή εκκίνησης, αλλά τρέχοντας ανάποδα από ότι στους αμερικάνικους αγώνες (Ίντυ 500 & Brickyard 400), η χάραξη μπαίνει εσωτερικά του Οβάλ στην Στροφή 4 και μετά από κλειστές στροφές φτάνει στο εσωτερικό Hulman Boulevard και μετά στην Στροφή 2 ξαναμπαίνει στο Οβάλ για μία διαδρομή τέρμα το γκάζι στη South Chute και στη Στροφή 1 για να τερματίσει στη διάσημη σειρά από τούβλα μήκους μίας γιάρδας που σηματοδοτεί το σημείο εκκίνησης - τερματισμού και έδωσε στην πίστα το παρατσούκλι της (Brickyard).