Το πρώτο GP του Μονακό έγινε το 1929, με τον πρίγκηπα Louis II να παρέχει την υποστήριξή του για τη διοργάνωση της εκδήλωσης. Σε αυτή την πίστα, ιδίως, η ικανότητα του οδηγού μπορεί να ξεπεράστει τυχόν ελλείψεις του αυτοκινήτου, όπως αποδεικνύεται από τις έξι νίκες που καταγράφονται από τον Σένα μεταξύ 1987-1993. Όντας ένα στενό σιρκουί δρόμου, είναι σχεδόν αδύνατο να προσπεράσεις σε αυτήν την πίστα, εκτός εάν ο οδηγός μπροστά σου κάνει ένα λάθος Η πίστα έχει δει κάποια αποτελέσματα έκπληξη όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα για τους Γάλλους οδηγούς, με τον Jean-Pierre Beltoise να καταγράφει την μοναδική του νίκη σε GP κερδίζοντας σε ένα βρεγμένο αγώνα το 1972. Ο Olivier Panis πέτυχε μια αξέχαστη νίκη στο Μονακό GP το 1996, έχοντας ξεκινήσει από μεσαία θέση στη Ligier του. Η πίστα χαρακτηρίστηκε επίσης από τον τραγικό θάνατο του Lorenzo Bandini, μετά από ένα ατύχημα στο σικέιν το 1967. Η βασική διάταξη της πίστας έχει παραμείνει πιστή στις ρίζες του 1929, αν και πολλές στροφές έχουν σφιχτεί για να μειωθεί η ταχύτητα των μονοθέσιων. Μια σήραγγα χτίστηκε κάτω από το ξενοδοχείο Loews το 1973, με μοναδική θέα το τηλεοπτικό κοινό. Η ασφάλεια συνεχίζει να είναι μια ανησυχία, και οι εγκαταστάσεις της πίστας είναι κατώτερες από εκείνες σε άλλες πίστες της F1. Οι αρχές είναι πρόθυμες να κάμψουν μερικούς κανόνες στην περίπτωση αυτή, με το Μονακό να είναι η μπλε κορδέλα για το ημερολόγιο της F1.