Otwarty w 1968 r. 4-kilometrowy skandynawski tor zaprojektowany przez Svena Åsberga zyskał nazwę dzięki leżącemu niedaleko miastu Anderstorp. Zbudowany na bagnach, stał się bardzo popularnym obiektem w latach 70-tych, zbiegając się w czasie z rozkwitającą karierą Szweda Ronniego Petersona. Połączenie długich prostych (jedna z nich służyła jak pas startowy samolotów) z kilkoma zakrętami pod nachyleniem powodowało, że ustawienie samochodu pod ten tor było nie lada wyzwaniem. Pierwsze Grand Prix odbyło się w roku 1973, Peterson zachwycił lokalną publiczność zdobyciem pole position w swoim Lotusie. Był bliski również zwycięstwa, ale problemy z zużyciem opon sprawiły, że został wyprzedzony na przedostatnim okrążeniu przez Danny’ego Hulme’a. Żaden Szwed nie był tak bliski zwycięstwa na domowym torze. Tor w latach 70-tych często gościł kierowców F1, ale jego obecność w kalendarzu Formuły 1 wkrótce się skończyła. W wyścigu w roku 1978, ostatnim Grand Prix organizowanym tutaj, pewne zwycięstwo odniósł Lauda w kontrowersyjnym bolidzie teamu Brabham, który miał zamontowany z tyłu potężny wentylator tworzący ogromny docisk aerodynamiczny. Obawy o bezpieczeństwo na torze oraz śmierć Ronniego Petersona i Gunnara Nilssona doprowadziły do znacznego spadku zainteresowania wspieraniem wyścigu i w konsekwencji wyłączeniem go z kalendarza F1. Tor pozostaje popularnym miejscem rozgrywania wyścigów samochodów turystycznych.